9. รูปแบบการเรียนรู้และวิธีการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง

               เป็นการเรียนมุ่งประโยชน์สูงสุดแก่ผู้เรียน สนองความแตกต่างระหว่างบุคคล ผู้เรียน เกิดการเรียนรู้อย่างแท้จริง เรียนอย่างมีความสุข ได้พัฒนาเต็มศักยภาพรอบด้าน นักการศึกษาที่คิดค้นและใช้คำนี้ครั้งแรกคือ อาร์ โรเจอร์ โดยเชื่อว่า การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ เป็นการส่งเสริมให้ผู้เรียนมีความรับผิดชอบ ส่งเสริมความคิดของผู้เรียนและอำนวยความสะดวกให้ผู้เรียน ได้พัฒนาศักยภาพสูงสุดของตน

การสอนโดยใช้วิธีบทบาทสมมติ 

                  เป็นการสอนที่จะช่วยให้หาลักษณะเฉพาะของตนในสังคม และรู้จักแก้ไขปัญหาด้วยความช่วยเหลือของกลุ่มสังคมยอมรับให้บุคคลทำงานด้วยกันเพื่อวิเคราะห์สถานการณ์ของสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาระหว่างบุคคลและพัฒนาวิถีประชาธิปไตยเพื่อรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ

การสอนโดยอาศัยการเรียนบนพื้นฐานของปัญหา 

                  จะช่วยพัฒนาการคิดอย่างเป็นระบบในการคิดแก้ปัญหา 

         

การเรียนรู้แบบร่วมมือกันในชั้นเรียนบูรณาการ 

                  เนื้อหาในส่วนนี้มุ่งทบทวนวิธีการเรียนรู้แบบร่วมมือกัน 

         

รูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือ 

                  ได้แก่ แบบรวมหัวกันคิด แบบร่วมมือ แบบประสานความรู้ แบบประชุมโต๊ะกลม 

         

การสอนด้วยวิธีการคิดแบบหมวกหกใบ

                  ทำให้ผู้เรียนมีหลักในการจำแนกความคิดออกเป็น 6 ด้าน ทำให้สามารถแก้ปัญหาและตัดสินใจด้วยการคิดทีละด้านอย่างเป็นระบบ เป็นการเพิ่มศักยภาพให้ทักษะการคิด ทำให้ไม่คิดกระโดดไปกระโดดมา หรือคิดพร้อมกันทุกอย่างในเวลาเดียวกัน ซึ่งทำให้สับสนใช้เวลานาน และสรุปไม่ได้




อ้างอิง
พิจิตรา ธงพานิช. วิชาการออกแบบและการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 3 นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์, 2560.